Korku bir soru işaretiyle başlar. Dışarıda bir yerdedir. Sonrası noktalanana kadar da korku sürer. Virgüllerle ayrılan, üç noktayla beklemeyen bırakılan korkular soru işaretlerini dindiremez.
Neo-liberal düzen soru işaretlerini ardı arkasına salar zihinlere. Gayesi, gerekçesi hep aynıdır: “performans, ilerleme, değişme”. Durup korkmaya bile vakit bırakmaz. Soru işaretleri yığılır zihinlerin köşesinde.
İnatla yıkanan iktidar piyasalar yükselirken siyasaları düşürür, yasaları ufalar. Derken bir gün biriken soru işaretleri korkuyu etkisiz kılar, sebep-sonuç ilişkisinin önündeki bendi yıkar. Korku anlamını yitirir. Bilenler bilir, korkudan daha güçlü tek duygu nefrettir.
Soru işareti hareketi diyorum ben bu harekete. Yığılan soru işaretlerini ayıklamak için haklı olarak ayağa kalktı. Ama ünlemler artmadan birinin bir nokta koyması gerek. Siz siz olun kendi noktanızı kendiniz koyun. Kendi hikayesini başkalarının yazmasını engellemenin tek yolu budur çünkü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder