DEVRİM

Devrim…

Sağır rüzgârların diliyle

ağır, sarsak ve seyyar,

sarıyor benliğimizi kolonlarıyla.

Bağlacıyız artık durumun.

Bir yere kıpırdamak ne mümkün,

yerimizde duramıyoruz.

Habersizce savuruyorlar küllerimizi,

biz kendimizi bir yerlere koyamıyoruz ama,

günlerimiz arsız vesikalıklara mimleniyor.

Elimizde fırça darbelerimiz,

yerçekimsiz cümlelerle konuşuyoruz,

sözlerimizin ömrü bir gün

yardan gayrisi tokmak gibi ağır,

yerin altı kelebek bağlamış…

Bağlacıyız artık uçurumun,

yiyor, semirip gülüyoruz.

Her düşüşten yadigâr bir sus,

dipsiz bir manzarayız ayakuçlarında.

Genişleyen bir dünyanın

daralan kapı arkaları layık bize,

biz bize eğleniyoruz loş köşelerde,

serzenişlerimiz ayyuka çıkıyor,

inen yok imrenilen rüyalardan.

Sözleri kovduk dilimizden,

parmak izi, humuslu toprak,

İzli mermi yuvaları ve perdahsız hallerle

duruyoruz.

Yerçekimsiz cümlelerle konuşuyoruz…

Habersizce savuruyorlar öykülerimizi.

Girişler ayakaltında,

ödünç esenliklerle gelişiyor,

sonuca varıyor yalnızlıklar.

Sana kaldı savunmak âlemi,

her bestede karara,

her nihayette sonrasına bakman gerek.

Bir sigara içimi mesafelerin,

bir bakışlık vakitlerin

ve tutsağız, ardındayız.

Paylaşmak gösteriş,

beğenmek vurdumduymazlık oldu

binlerce yıllık sahifeleri.

Aşkın kısalan zamanların arasına konup

Sıkıca dürülecek bir şey olmadığını bilsek de

Hızlıca geçiştiriyoruz ruh acıkmalarımızı

Sası melodiler, dokunulmayan yontular,

lüks yoksunluklar,

orta halli yadırgamalar,

dünyevi muskaların habis pırıltısı,

yanı başımızda yaralar,

ve “hayırlısı olsun”larla…

Devrim…

Sağır rüzgârın diliyle,

konuşmak demek bazen fasih ve beliğ.

Her yerde bulunan ama aramakla varılan,

kendinden başlamak demek bazen.

Bir çam iğnesi ormanında,

reçineleşmiş hüzünleri hatırlamak,

Süleymanın tahtından inip karıncalarla

bir acının elinden tutmak göz gelimi.

Söz ucuyla mırıldanıp o sözü,

saz, söz, mızrapcık,

ellerin hikmetini sezmek demek.

Ama her şeyden evvel,

her şey kupkuru,

her yer ıssız,

her müşkül ılık,

her sevda kırık,

ve her kıta keşfedilmişken

kendinden başlamak demek,

evvela ve daima,

devrim…